TOKGA= toka
LOPPAZ= çok konuşan
EDEBAZ= kendini bilmez
ZOĞAL= boş boğaz
DIĞA= hayvan dana,inek
KAFTAR=yaşlı
GRAL=kral
PİŞİH=kedi
SIÇAN=fare
OLA=ulan
MEN=ben
KALAH=fırın
PAYE=ahır
GÖZEL=güzel
BUZHANA=buzhane
GARS=kars
NE İŞTİ=işler nasıl
KAR(sapkalı a) =sağır
SEDEREK=salak
GİJ=salak
SEDİR=cekyat
AHBUN=ahır kokusu
DAŞ=taş
GAYA=kaya
ŞAL=başörtü
AY=birini uyarmak
SAHAPSIZ=sahipsiz
TOYUHĞ=tavuk
EPPEH=ekmek
GATIHK=yemek
HAYAT=bahce
EYE=kişi zamiri sen
ÇEPER=duvar
IŞIHĞ=lamba
MİNTAN=elbise
MİTRALYOZ=şavas mazlemesi
HIRDA=küçük
ZAGAR=kücük
YEKE=büyük
TUMAN=pijama
TEPPİH=tekme
BALDIR=basen ayak
GAVALA=beşinden koşmak
UŞAH=cocuk
TİŞLEMEK=ısırmak
HÖRRE=çorba
BALACA=kücük çocuk
ÇEMKİRME=dışlamak
EŞİH=kapını dış tarafı
HASTAHANA=hastane
NEVE=torun
GALAHK=tendir
HAYHENGEM=çoşkuyla olaya gitmek, nida
AVCALA=ovmak
NECE=nası
GÖREHK=görelim
TOY=düğün
GÜLEŞÇ=gülyüzlü
DÜNEYİN=dün
GEDE=erkek çocuk
BACI=kız kardeş
İNDİ=şimdi
DAL=sırt, arka
DALDAKİ=arkadaki
PEŞDAMAZ=el bezi
DESDEMAZ=abdest
HIRDDEHK=gırtlak
AÇAR: Anahtar
AĞHBUN: Hayvan gübresi
ALAF: Hayvanlara verilen yem, Alaflamak-Yemlemek
AMANAT: Geçici olarak yapılmış, bozulabilir
ANDIR:
Uğursuz şey (ermenice,)
ARHEYİN: Rahat,gamsız
BAÇ ETMEK:Öpmek (“maç” etmek azerice, ama halk dilinde, lügatta yok yani)
BALACA: Küçük (Azerice)
BASMA: Hayvan gübresinin tezek yapmak için biriktirilip düzleştirildiği yer…
BED:Çirkin (“bed” farsca kötü demek)
BEDASIL:Soysuz (“bed” farscada “kötö” anlamında, “asıl” = “soy” demek)
BEL: Kürek
BEYE: Hayvanların yemliği
BILDIR: Geçen yıl
BİZDİ:Sivri (sözün kökü “biz”, genelde yalın kullanılır azeirce)
BUDAMAK: DÖVMEK
CAMIŞ: Manda
CANCUR:Erik
CEHRE: İp eğirmek için kullanılan alet
CEMDEĞH: Beden
CIRBAĞA: Yaramaz, ufak tefek erkek çocuk
CIRMAĞH: Yırtmak
CIRILMAĞH: Yırtılmak, (Yemekten cırılmağh-çok yemek yemek)
CİNCAR:Isırgan Otu
CUGA(CULLUK):Hindi
CÜCÜK: Yavru kaz, hindi
ÇALĞI: Çalı ile yapılmış, odun saplı süpürge
ÇAYNİK: Çaydanlık
ÇENGEL: Çatal
ÇEPER: Taş duvar
ÇİĞELEM: Yabani çilek
ÇİMMEK:Banyo yapmak (türkçe olması gerekiyor, azericede de var)
ÇİRNAĞ:Tırnak
DAŞGÖZER: Bulgur yapılırken kullanılan taşlar
DEĞİRMİ: Yuvarlak şekilli
DIBILGA: Yün çırpmak amacı ile kullanılan ince çubuk
DILDIBIL: Çırılçıplak
DINDILI: Küçük
DOLÇA: Su ve Ayran içmek için kullanılan kupa
EĞİŞ: Tandırdan ekmek çıkarmak için kullanılan demirden alet
EFSENE: Saf, sarsak
FIRTTIĞH: Sümük
FURĞUN: Kağnı benzeri ot taşıma aracı
GAGAÇ: Kuru çalı
GALAĞ: Tezek, yappa veya tetan yığını
GALAMAK:Yakmak (azerice)
GANPET: Akide Şekeri (sözün kökü konfet, okunuşu kanfet, rusça)
GATAKLAMAK: Kovma
GAYGANAĞH: Omlet
GHAP: Ölçerek süt alışverişi yapma
GIDİK:Oğlak (Argoda Kadınsı erkek anlamında da kullanılır)
GIJGIRMAK:Ekşimesi (birşeyin ekşimesi (hamur, yoğurt, süt v.s., azerice)
GIRGAL: İnekleri bağlamak için kullanılan Paluttan u şeklinde boyunluk
GHIZEYH: Kızak (kaymak için kullanılan araç)
GOLLO: Kuyruğu kesik hayvan
GORUĞÇU:Bekçi
GOYUT: Buğdayı iki taşın arasında ezerek yapılan un
GÖDEK: Kısa
GUDİK:Küçük Köpek
GUNİT: Kamçı
GURGUL: Koyun dışkısı
HALA:Teyze (azerice)
HANCARI: Nasıl
HAROS:Nadasa bırakılmış tarla
HELEHTEN SALMAK: Yormak
HERİK:Sürülmüş Tarla
HERSLENMEK: Sinirlenmek (hirslenmek, Azerice)
HIRZEL: Hayvan gübresini basmaya taşımak için kullanılan 4 kollu taşıyıcı (El arabası çıktı, mertlik bozuldu)
HIŞIR: Dolu
HODAK:Tarlaları sürmek için koşulan öküzlerin boyunduruğunda oturan kimse
HOYLU: Havlu
HÜNDÜR: Yüksek
İRBET: Çirkin
İSTEKAN: Bardak (Rusça –stekan)
İSTOL:Sandalye (“Stol” ruscada masa demek, “stul” sandalye demek)
İŞKAP: Dolap (“şkaf” rusca dolap demek)
KARTOF,KARTOL:Patates (“kartofel” ruscada patates demek)
KERENTİ: Tırpan
KERME: Koyun Basması
KERSEN:Hamur teknesi
KERTİ: Bayat
KOM: Bir çeşit ahır
KOTAN: Pulluk
KÖÇMEK: Evlenmek(Bayanlar),taşınmak
KÖMBE:Sütlü ekmak
KUŞGANA:Tencere
LAPATGA: Kürek
LEPİĞH: Yassı, plaka halinde taş
LOBYA: Fasulye
MAHNA: Bahane
MAMA:Hala (ermenistan ve gürcistan bölgesinde azeriler tarafından kullanılır genelde)
MARŞAPA: Kupa (dolça)
MEREK: Saman vs yığılan depo
MERTEK: Damda kullanılan uzun odun
MOTAL: Tuluğh, peynir konulan kurutulmuş koyun derisi
MÖKKEM: Sağlam
MURUZUNU SALLAMAK: Suratını asmak
MÜRGÜLEMEK:şekerleme yapmak (azerice)
NEHRE: Yağ yapmak için kullanılan alek
PALAZ:Bez (“palaz” azericede yere serilen ince kilime denir)
PATOS: Tahılları samanından ayırmak için kullanılan alet
PEC: Soba (Rusça Pecka)
PEŞKİR: Havlu
PİŞİK: Kedi (azerice)
POŞGUN:Yer Sofrası
PULUL(BULUN):Ot Yığını
PÜRÇÜKLÜ: Havuç
RAPATA: Tandıra hamuru yapıştırmak için kullanılan alet
SEĞİRTMEK:Çabuk davranmak,Koşmak
SEKİ:Divan, Sedir (“seki” azericede kaldırım demek)
SIMIŞKA: Ay çekirdeyi (Rusça –simiçki)
SİTİL: Yoğurt Kabı
SOYHA: Uğursuz (Andır)
ŞİŞEK: 1 Yaşında koyun
ŞOGURT: Salya
TELEK: Kaz kanadı ile süpürme amaçlı yapılmış alet
TEREK:Raf
TETAN:Hayvan dışkısının doğal haliyle kurumuş hali, yakacak olarak kullanılır
TEŞT:Saç leğen (farsca)
TEZEK: Hayvan dışkısı ile yapılmış yakacak
TÖYÜR:Çeşit (“teher” farsca olması lazım)
TULA: Köpek yavrusu (azerice)
YEĞİN: Çalışkan/Hızlı (Hızlı,azerice)
YEŞIK:Ağaçtan yapılan kasa (“yaşik” sözün kökü rusça)
YÜNGÜL:Hafif (azeirce)
UĞURRAMAK (OĞURRAMAK): Çalmak
ZEHLEM GİTMEK: Nefret etmek
ZIRZA: Sürgülü kapı kilidi
